COLUMN THEO BOON: WALDNER VS GATIEN

Voor de miljoenmiljardste keer kijk ik deze finale terug en nog verveelt het niet. Allesbehalve. Telkens zie ik weer nieuwe dingen, details. Waldner die met een wenkbrauw trekt en even met zijn hoofd opzij knikt (hè, jammer) omdat een bal die hij in gedachte had net mis gaat. Gatien die in een nano-seconde van backhand naar forehandgrip overpakt en dat bij de snelste balsport ter wereld.

Het contrast tussen de beide spelers is groot. Gatien, de harde werker met zijn fenomenale voetenwerk en forehand. Zijn FH onderarm techniek is de snelste die ik gekend heb. Waldner, het flegmatieke genie. Wanneer je hem ziet spelen ziet het er allemaal zo bedrieglijk simpel uit: pols en onderarm worden optimaal benut en met de minst mogelijke verspilling van energie behaalt hij het maximale rendement. Hij beschikt over een spel intuïtie waar een paard de hik van krijgt. Een speler met meer gevoel in zijn klauw moet nog steeds geboren worden. Jantje met zijn fluwelen handje.

Ik had de eer om tegen beide te mogen spelen. Sterker, van Gatien won ik vaker dan ik verloor (2-1 voor mij). In mijn jeugdperiode werd er jaarlijks een drielanden toernooi gespeeld. De jeugdspelers van Nederland, Frankrijk en België namen het daarin tegen elkaar op. Daar heb ik drie keer aan meegedaan, toen ik welp, pupil en junior was. Alledrie de keren speelde ik tegen Filou. Ik kon aardig schuiven en blokken en vermeed eigen initiatief waar mogelijk. Dat vond hij maar verwarrend, denk ik. ‘Hoezo schuift hij die halfhoge bal op zijn forehand terug?’ ‘Hoezo schuift hij eigenlijk alles zo’n beetje terug?’ Daar had Filou duidelijk niet van terug!

Met Patricia de Groot speelde ik in het mixeddubbel tegen Waldner tijdens de JEK ‘83 in Malmö. Hij dubbelde met Eliasson, geen idee meer hoe zij met haar voornaam heette. Waldner was in staat om aces te serveren in het dubbel. Dat is best knap, ook al mocht je toen nog achter je arm serveren. Als tegenstander moest je maar gokken welk effect erin zat want met het blote oog was het voor de meeste niet waarneembaar. De kans dat de bal dan op het laatste moment wegsprong en dat je een gat in de lucht sloeg was aanwezig. Wat zeg ik, die was groter dan de kans dat je de bal goed terug sloeg. Ter plekke werden wij gedegradeerd tot camping spelers, hobbyisten.
Waldner werd dat toernooi verrassend 2de met het Zweedse team achter het Rusland van Mazunov, eerste in het individuele toernooi, hij versloeg de Engelsman Carl Prean en tweede in het mixeddubbel achter Person en Nemes.

Aan deze finale klopt alles. De kleurencombinaties van het centrecourt en de tafel, de entourage, de outfits en niet te vergeten de twee spelers.
Smullen!

Bekijk de wedstrijd hieronder!